Navigare necesse est… To stwierdzenie starożytnych o konieczności żeglugi ma jak najbardziej zastosowanie do krainy Wielkich Jezior Mazurskich, gdzie tradycja żeglugowa trwa już ponad dwa tysiące lat. Owa prehistoria opisana jest w rozdziale Staropruskie początki. Pierwsze próby regulacji Wielkich Jezior poczynili Krzyżacy, za pomocą tamy młyńskiej na Węgorapie pod zamkiem w Węgorzewie podnosząc poziom wody w Mamrach i doprowadzając do połączenia się akwenów tego, obecnie drugiego w Polsce pod względem wielkości, zespołu wodnego. Krzyżackie próby śródlądowej żeglugi na jeziorach, rozlewających się w gęstej Puszczy Galindzkiej opisane są w rozdziale Śródlądowa flota krzyżacka. Konieczność skanalizowania i uregulowania szlaku Wielkich Jezior wskazali polscy arianie w służbie księcia, a potem króla pruskiego. Historia powstania owego szlaku żeglugowego zawarta jest w rozdziale Budowa mazurskich kanałów. Nie od razu i nie bez problemów rozpoczęła się regularna żegluga na Wielkich Jeziorach Mazurskich, ale od końca XIX w. do dzisiaj można mówić o progresywnym rozwoju przewozów pasażerskich. W dwóch rozdziałach – Regularna żegluga do roku 1945 oraz Regularna żegluga po roku 1945 – opisana jest historia niemieckiej Mazurskiej Kompanii Parowcowej i jej polskiego sukcesora, którym jest bez wątpienia Żegluga Mazurska. Garść interesujących informacji, związanych z mazurską żeglugą znajdą Państwo w rozdziale Ciekawostki żeglugowe Wielkich Jezior Mazurskich. Całości natomiast dopełnia Galeria historycznych jednostek Żeglugi Mazurskiej, przedstawiająca statki Mazurskiej Kompanii Parowcowej, które później służyły pod banderą Żeglugi Mazurskiej.

fot. Wojciech M. Darski